Baardzo długo nic nie opublikowałem, ale mam nadzieje, że po sesji uda mi się złapać jakąś systematyczność. Tematów do poruszenia mam całą masę. Pomysłów również wiele, a jak to będzie to jak zwykle czas pokażę. Przez ostatni czas jak mnie tu nie było cały czas coś się tworzyło. W końcu : Non progredi est regredi. Jako rozgrzewka trochę pamiętnikarstwa, a następny post będzie bardziej merytoryczny.
Koszula
Wyrób z którego jestem ostatnio najbardziej dumny. Koszula z ręcznie tkanego lnu w naturalnym kolorze o splocie jodełkowym. Wąska belka materiału wymusiła dużą ilość sztukowania. Korpus uszyty jest łączni z 4 części, rękawy udało się zrobić z 1 kawałka. Całość oczywiście szyta ręcznie nicią wyprutą z tkaniny. Wszystkie brzegi które tego wymagały starannie obrobione. Wyszła jakieś 10 cm za krótka, ale niestety nie miałem więcej materiału ponieważ kupiłem go w kawałku a nie z metra. Ten typ ubiór jest podstawą dla każdego średniowiecznego stroju. Krój jest bardzo uniwersalny.
Buty - pierwsze podejście
Pierwsza próba wykonania butów na wywrotkę, wyszła całkiem udana, a przynajmniej moja siostra jest zadowolona. Co prawda pierwszy but zupełnie nie wyszedł, ale drugi i trzeci jak widać w miarę się udały. Wykonane z grubej skóry co początkowo sprawiało problemy, czekają jeszcze na zamontowanie paseczka i sprzączki, ale i bez tego da się je nosić. Mam jeszcze problem z uszczelką i nie umiem utrzymać odpowiedniej formy ponieważ gdy zabrałem się za kolejną parę to but wyszedł na tyle źle, że nie warto go pokazywać. Jestem w połowie kolejnej pary z tym, że będą nieco za kostkę i bez uszczelki. Zobaczymy, czy będą się nadawać by je tu zaprezentować. Przy ich wykonaniu wzorowałem się na butach z drugiej połowy XIV w.
Tunika - powstała w ramach doskonalenia warsztatu
Powstała bardzo przypadkowo a celem jej powstania miało być doskonalenie krawieckich umiejętności. Materiał miał być przeznaczony na zupełnie coś innego, ale był inny niż się spodziewałem. Na szczęście nic się nie zmarnowało i znalazła już ona nowego właściciela. Uszyta maszynowo z wełny tkanej w jodełkę. Wzorowana na znanym i lubianym zabytku z Bocksten. To już piąta uszyta przeze mnie tunika w tym typie, więc jestem coraz bliżej by osiągnąć wyniki jakich oczekuję. Chętnych do poczytania trochę więcej o zabytkach z Bocksten odsyłam tutaj:
http://www.hkm.varberg.se/bockstensmannen/kladerna/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz